نخبگان ايراني

امیر مجیدی مهر

نایب رییس بخش رسانه های دیجیتال Microsoft

دکتر حمید پیرایش

عضو مدیران شرکت سخت افزاری IBM در آمریکا



حمید پیرایش عضو شرکت تحقیقاتی IBM و رئیس انستیتوی تکنولوژی ساختار اطلاعات کامپیوتری در مرکز تحقیقاتی سن خوزه ایالت کالیفرنیاست.
پیرایش یکی از نوآوران چیره دست و عضو آکادمی IBM میباشد. او همچنین مسئول مستقیم در زمینه های مختلف محصولات IBM از قبیل DB2 , UDB شامل معماری ، طراحی و گسترش می باشد.
او رئیس ارشد دپارتمان تحقیقاتی مرکز تحقیقات IBM که مسئول اکتشاف ساختار اطلاعات کامپیوتری است.
حمید پیرایش فارغ التحصیل در رشته دکترای سیستم های اطلاعات کامپیوتری از دانشگاه کالیفرنیاست . وی در کنفرانسهای مطبوعاتی در راس کمیته برنامه ریزی حضور داشته و بعنوان عضو اصلی تیم طرح تحقیق پردازش IBM را داد و محصولات این شرکت را به معرض فروش قرار داد.


حوزه تحقیقات :
فعال در زمینه های مختلف مدیریتی اطلاعات کامپیوتری از تحقیق تا ارایه محصول ، حوزه فعالیت وی شامل تجارت هوشمند اینترنتی است و شاخص ترین محدوده فعالیتی وی در زمینه بهینه سازی پردازش ، مکعبهای OCAP ، تحلیل اطلاعات data و سیستم های اطلاعاتی یکپارچه است.




او همکاریهای مهمی در راستای تحقق به استانداردهای صنعتی داشته است . کار تحقیق او در زمنیه بهینه سازی از جمع آوری اطلاعات بدست آمده باعث شاهکار پیشرفت او شد. این خصوصیت برجسته از طرف مجمع تحلیل گران اطلاعات کامپیوتری بعنوان یک اصل ضروری و لاینفک د رجهت پردازش اطلاعات مطرح شد . و در بسیاری از زمینه های مدیریتی و سرویسهای شبکه ای مورد استفاده قرار می گیرد .
او همچنین به عنوان مشاور در بخشهای مختلف قطعات و محصولات IBM از بخش نرم افزاری تا سرویسهای جهانی همکاری می نماید.

انوشه انصاری

اولین فضانورد ایرانی



رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI)

او متولد شهر مشهد در ایران است و در سال ۱۳۶۶ (۱۹۸۴) به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کردند. انوشه مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسون و مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینه مهندسی الکترونیک از جورج واشنگتن اخذ کرده‌است. او در حال حاضر مشغول طی کردن دوره‌ای در دانشگاه سوئین‌بورن می‌باشد تا بتواند دومین مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته ستاره‌شناسی دریافت کند.
او در سال ۲۰۰۰ از سوی مجلهٔ «زن شاغل» به‌عنوان کارآفرین برتر شناخته شده‌است. او از بنیان‌گذاران یک شرکت مخابراتی در آمریکا به نام تی.تی.آی (TTI) بوده که اکنون تحت مالکیت سنوز نتورک قرار دارد.
انوشه انصاری به همراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ (میلادی) جایزه ۱۰ میلیون دلاری سالیانه «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است که تا پیش از این در انحصار تعداد انگشت‌شماری از دولت‌ها بوده است.



انوشه انصاری همیشه عاشق فضا و فضانوردی و در پی راه یافتن به فضا بوده‌است.
در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه به طور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری به‌عنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز که برای بهار ۱۳۸۶ برنامه‌ریزی شده بود، به مدار زمین سفر خواهد کرد. اما پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی، به دلایل پزشکی و جا ماندن او از مأموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹، قرار شد انوشه انصاری در ۲۳ شهریور ۱۳۸۵ با این گروه همراه شود.
وی اولین فضانورد ایرانی دنیاست و اولین زن و چهارمین نفری است که هزینه سفر فضایی خود را پرداخت کرده‌است. انوشه انصاری ترجیح می‌دهد در مورد خود از عنوان «فضانورد همراه» بجای واژه «گردشگر فضایی» استفاده کند.
فضاپیمای سایوز (ماموریت سایوز تی‌ام‌ای-۹) حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین، و مهندس پرواز اسپانیایی-آمریکایی‌ مایکل لوپز الگریا در صبح روز دوشنبه ۱۸ سپتامبر سال ۲۰۰۶ از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. دو روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سویوز در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶ با موفقیت به ایستگاه بین‌المللی فضایی ملحق شد و اقامت ۹ روزه انوشه انصاری در ایستگاه فضایی آغاز شد.
سرانجام پس از ۹ روز اقامت و پژوهش در ایستگاه بین‌المللی فضایی، انوشه انصاری در سحرگاه ۷ مهر ۱۳۸۵ مصادف با ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶ میلادی به همراه پاول وینوگرادف روسی و جفری ویلیامز آمریکایی، دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه، به زمین بازگشت و پس از فرود وی در ۹۰ کیلومتری شمال آرکالیک در قزاقستان با استقبال گرم خانواده‌اش از جمله همسرش حمید و مقامات محلی و مسئولین سازمان فضایی روسیه مواجه شد. وی پس از معاینات پزشکی با بالگرد برای مراسم خوش‌آمدگویی به شهر کوستانی (در قزاقستان) منتقل شد.
انوشه انصاری در طول ۹ روز اقامت خود در ایستگاه بین‌المللی فضایی مجموعه‌ای از آزمایش‌های علمی زیر را برای آژانس فضایی اروپا انجام داد:

* پژوهش در مورد علل کم‌خونی
* تاثیر تغییرات ماهیچه‌ای بر کمردرد
* تاثیر تشعشعات فضایی بر روی فضانوردان ساکن در ایستگاه بین‌المللی فضایی و گونه‌های میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شده‌اند.

انوشه انصاری پس از بازگشت از سفر فضایی اش و تا کنون (تیرماه ۱۳۸۷) مقیم شهر دالاس در ایالت تگزاس آمریکا بوده و همزمان با شرکت گهگاه در مراسم خیریه و سخنرانی برای دانش آموزان و سازمانهای خیریه، به همراه همسرش و خانواده انصاری به همیاری های اجتماعی خود ادامه داده و بنیاد خیریه ای را برای کمک به نیازمندان و موسسات خیریه راه اندازی کرده و اداره میکنند! نام این موسسه خیریه بنیاد اهورا میباشد (Ahoora Foundation) و توسط انوشه انصاری و برادر همسرش آقای جمشید انصاری اداره و حمایت مالی میشود.

انوشه و برادران انصاری (حمید انصاری و امیر انصاری) از چهار سال پیش در زمینه علمی و تجارتی نیز مجددا فعال شده و شرکت تکنولوژی جدیدی را در تگزاس راه اندازی کرده اند. خانواده انصاری با این پروژه جدید هم به رسم گذشته پیشقدم و پیشاهنگ در کاربرد برتر و نوین تکنولوژی دیجیتال و مخابرات هستند و در صدد نو آوری در صنعت نوپای موسوم به خانه دیجیتال (Digital Home) هستند! هدف انصاری ها در این شرکت جدید راه اندازی یک سیستم پیشرفته برای آمیختن و استفاده سهل تر از محصولات و فایل ها و تولیدات ابزار خانگی دیجیتال مانند ویدیو و صدا و فیلم و از این قبیل میباشد.این شرکت جدید پرودیا سیستمز نام دارد و در شهر Plano تگزاس و در هندوستان دفاتر رسمی دارد.

مریم میرزاخانی

استاد رياضی دانشگاه پرينستون و يكی از ده مغز برگزيده در آمريكا




مریم میرزا خانی (زاده ۱۹۷۷) ریاضیدان و استاد دانشگاه ایرانی ساکن آمریکا است.

او در سال‌های ۱۹۹۴ (هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) برنده مدال طلا در المپیاد ریاضی شد. سپس کارشناسی ارشد خود را در رشته ریاضی از دانشگاه شریف گرفت و برای ادامه تحصیل دکترا به دانشگاه هاروارد رفت.

میرزاخانی اکنون در دانشگاه پرینستون استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات است.

از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده ذهن برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا [۱]و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد.

میزاخانی در سال 1999 میلادی موفق به پیدا کردن راه‌حلی برای یک مشکل ریاضی شد که بسیاری را به دام انداخته بود: محاسبه حجم‌های فضایی منحنی هندسی. ریاضیدانان مدت‌های طولانی است که به دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمزهای جایگزین فرم‌های هندسی هذلولی بوده‌اند و در این میان مریم میرزاخانی جوان در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به سوی دست یافتن به راه‌حلی روشن در اختیار داشت: محاسبه عمق حلقه‌های ترسیم شده بر روی سطوح هذلولی. میرزاخانی در تلاش است تا معمای ابعاد گوناگون فرم‌های غیر طبیعی هندسی را حل کند. در صورتی که جهان از قاعده هندسه هذلولی تبعیت کند، ابتکار وی به تعریف شکل و حجم دقیق جهان کمک خواهد کرد.

در واقع مشکل این است که برخی از این اشکال هذلولی هم‌چون doughnuts و یا amoebas دارای ظاهری بسیار نافرم هستند که محاسبه حجم آنها را به معمایی جدی برای ریاضیدانان مبدل کرده است. اما میرزاخانی با یافتن راهی جدید در واقع دست به یک ابتکار عمل بزرگ زد و با ترسیم یک سری از حلقه‌ها بر روی سطح این گونه اشکال پیچیده به محاسبه حجم آنها پرداخت. جیمز کارلسون از انستیتو ریاضیات کلی (Clay Mathematics Institute) می‌گوید: میرزاخانی در یافتن ارتباطات جدید، عالی است. وی می‌تواند به سرعت از یک مثال ساده به دلیل کاملی از یک نظریه ژرف و عمیق برسد. مریم میرزاخانی که تحصیلات کارشناسی‌ارشد و دکتری را در دانشگاه هاروارد پشت سرگذاشته، از دانش‌آموزان نخبه المپیادی کشور است که در سال 74 در المپیاد جهانی ریاضی علاوه بر دریافت مدال طلا با کسب بالاترین امتیاز به عنوان نفر اول جهان شناخته شده است. به گزارش ایسنا این دانش‌آموز نخبه ریاضی، تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته ریاضی در دانشگاه صنعتی شریف ادامه داد و از جمله بازماندگان سانحه غمبار سقوط اتوبوس حامل نخبگان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف به دره در اسفندماه 76 است. در این حادثه اتوبوس حامل دانشجویان ریاضی شرکت‌کننده در بیست و دومین دوره مسابقات ریاضی دانشجویی که از اهواز راهی تهران بود به دره سقوط کرد و طی آن شش تن از دانشجوی نخبه ریاضی دانشگاه صنعتی شریف شامل آرمان بهرامیان، رضا صادقی - برنده دو مدال طلای المپیاد جهانی -، علیرضا سایه‌بان و علی حیدری، فرید کابلی، دکتر مجتبی مهرآبادی و یک دانشجوی دانشگاه تهران (مرتضی رضایی) که اغلب از برگزیدگان المپیادهای ملی و بین‌المللی ریاضی بودند در اوج بالندگی و شکوفایی علمی ناباورانه، جان باختند.

جوایز: