استاد محمدرضا شجریان و گروه «شهناز» اولین شب اجرای خود را با موفقیت پشت سر گذاشتند. شب نخست کنسرت تابستانه‌ی استاد، چهارشنبه ٢٩ خرداد در تالار بزرگ کشور برگزار شد. این برنامه که طبق اعلام برگزارکنندگان، قرار بود از ساعت ٢٠ آغاز شود، مطابق عادت همیشگی، با تأخیر آغاز شد. عدم استقرار به‌موقع حضار و ناهماهنگی‌های معمول و جالب‌تر از همه گیر افتادن تعدادی از عزیزان در آسانسور تالار (!)، موجب شد برنامه با تأخیری یک ساعته و از حدود ساعت ٢١ آغاز شود.
بخش اول، در دستگاه «همایون» و با عنوان «رندان مست» اجرا شد. کنسرت با یک «پیش‌درآمد» از ساخته‌های مجید درخشانی آغاز گردید. سپس قطعه‌ی «زنگ شتر» که از ردیف «میرزا عبدالله» برگرفته شده بود، اجرا شد. بعد از آن نوبت به ساز و آوازی با غزل حافظ رسید. اولین تصنیف کنسرت، «چشم یاری» ساخته‌ی استاد شجریان و با غزلی از حضرت حافظ بود با این مطلع: «ما ز یاران چشم یاری داشتیم / خود غلط بود آنچه می‌پنداشتیم» پس از این تصنیف که توسط مجید درخشانی تنظیم شده بود، ادامه‌ی ساز و آواز با شعر حافظ اجرا گردید.
تصنیف بعدی، اثر قدیمی «باد صبا» بود که از ساخته‌های «حسام‌السلطنه مراد» است و مجید درخشانی آن را تنظیم کرده بود. این تصنیف پیش‌تر با ضرباهنگی کندتر در آلبوم «خزان»، از آثار قدیمی استاد آمده بود و البته تنظیم آن نسخه بر عهده‌ی استاد «جواد معروفی» بوده است. آواز «شوشتری» با شعری از شیخ اجل، سعدی، بخش بعدی کنسرت بود. اولین و آخرین قطعه‌ی بی‌کلام بخش اول، چهارمضراب شنیدنی «بیداد» اثر مجید درخشانی بود. پس از چهارمضراب، آخرین قطعه‌ی آوازی با غزلی از سعدی اجرا و به تصنیف «رندان مست» ساخته‌ی مجید درخشانی متصل شد. شعر این تصنیف از غزلیات شورانگیز مولانا بود. با اجرای «رندان مست» بخش نخست کنسرت به پایان رسید.
پس از انتراکتی نسبتاً طولانی، بخش دوم، در دستگاه «شور» و با عنوان «مرغ خوشخوان» آغاز گشت. تمامی قطعات این بخش از ساخته‌های محمدرضا شجریان بود با تنظیم مجید درخشانی و اشعار حافظ و مولانا. پس از اجرای پیش‌درآمد و مقدمه‌ی آواز، تصنیف «پیام نسیم» با غزل حافظ اجرا شد. بعد از این تصنیف قطعه‌ی آوازی سنگینی اجرا شد که قطعه‌ی چهارمضراب هم در آن گنجانده شده بود. در نهایت و پس از اجرای «آواز مثنوی»، تصنیف «مرغ خوشخوان» پایان‌بخش برنامه‌ی رسمی کنسرت استاد بود.
اما آنچه که پس از اتمام کنسرت‌های استاد، چه در اجراهای داخلی و چه خارج از کشور اتفاق افتاده و دیگر به یک عادت بدیهی بدل شده؛ تقاضای اجرای تصنیف نوستالژیک و محبوب «مرغ سحر» از سوی حاضران بود که بر خلاف شبِ اول پارسال، این بار اجرا شد و علاقه‌مندان پرشمار این تصنیف را سیراب کرد. برنامه رأس ساعت ٢٤ و پس از تشویق‌های بی‌امان حاضران خاتمه یافت. در واقع می‌توان گفت، برنامه‌ی امسال با ٤ ساعت (مفید و غیرمفید) طولانی‌ترین برنامه‌ی اجراهای اخیر داخلی را رقم زد.
پس از اتمام برنامه که به‌همراه یکی از علاقه‌مندان استاد، نظر مردم را پیرامون اجرا می‌پرسیدیم، اکثراً ضمن اعلام رضایت از این کنسرت، معتقد بودند از مجموع کنسرت‌های سال‌های گذشته لذت بیشتری برده‌اند که بررسی دقیق‌تر و موشکافانه‌ی این قضیه را به مجالی مناسب‌تر وا می‌نهیم.
یادآور می‌شود، همنوازان گروه «شهناز» را _ به‌ترتیب از راست به چپ روی صحنه _ حسین رضایی‌نیا (دف و دایره)، رامین صفایی (سنتور)، کاوه معتمدیان (کمانچه)، سینا جهان‌آبادی (کمانچه)، شاهو عندلیبی (نی)، رادمان توکلی (تار)، مجید درخشانی (تار)، مژگان شجریان (سه‌تار)، مهرداد ناصحی (قیچک آلتو)، حامد افشاری (قیچک‌باس)، محمدرضا ابراهیمی (بربت)، مهدی امینی (رباب و بم‌تار) و حمید قنبری (تنبک) تشکیل می‌دادند.
عوامل اجرایی و پشت‌صحنه‌ی این کنسرت هم، همان افرادی بودند که در اجراهای قبلی استاد آواز ایران را یاری کرده بودند. ریموند موسیسان کار صدابرداری را بر عهده داشت. طراح لباس‌ها گیتی حسابی و طراح صحنه و گرافیک، مطابق معمول، مژگان شجریان بود. عکس‌های بروشور کنسرت هم توسط علیرضا سلطانی و علی تبریزی گرفته شده بود. ضمن آنکه خط زیبا و دلربای استاد یدالله کابلی نیز مثل همیشه، بروشور کنسرت را تزیین کرده بود.
شش شب دیگر از کنسرت استاد و گروه شهناز باقی‌ست که در تاریخ‌های ٣٠ خرداد، اول، دوم، ششم، هشتم و نهم تیرماه برگزار خواهد شد: ۶ شب رؤیایی دیگر...
برگرفته از وبلاگ همایون شجریان
